مقایسه ی سرسختی روان شناختی و نوع مکانیسم دفاعی در افراد تحت درمان با همودیالیز و افراد عادی

هدف : هدف از پژوهش حاضر تعیین و مقایسه­ی میزان سرسختی و نوع مکانیسم دفاعی بیماران تحت درمان همودیالیز و افراد سالم بود. روش : روش مطالعه علی­مقایسه­ای و نمونه پژوهش 100 بیمار تحت درمان همودیالیز مراجعه­کننده به دو بیمارستان سوم شعبان و شهید اشرفی اصفهانی در منطقه­ی 12 تهران و هم­چنین 100 نفر افراد عادی ساکن همان منطقه بود که با استفاده از روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند و به آزمون­های سرسختی روان­شناختی کیامرثی (1385) و مکانیسم دفاعی اندروز، سینگ و باند (1993) پاسخ دادند. داده­ها با استفاده از آزمون t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شد. یافته­ها: نتایج نشان داد میزان سرسختی روان­شناختی این بیماران پایین­تر از افراد عادی است. در مورد استفاده از مکانیسم دفاعی رشد یافته، بین افراد تحت درمان همودیالیز و افراد عادی تفاوت معنی­داری مشاهده نشد. استفاده از سبک­دفاعی روان­آزرده در افراد تحت درمان همودیالیز رایج­تر از افراد عادی بود، ولی استفاده از سبک دفاعی رشد نایافته در افراد سالم بیشتر از افراد بیمار بود. هم­چنین مشخص شد هرچه سرسختی افراد بالاتر باشد از مکانیسم دفاعی رشد یافته­تری استفاده می­کنند. نتیجه­گیری: تقویت ویژگی سرسختی می­تواند خطر ابتلاء به این بیماری را کاهش دهد. هم­چنین شناخت الگوهای دفاعی نامناسب این بیماران می­تواند ضمن شناسایی عوامل روان­شناختی پدیدآورنده اختلال، منجر به مداخله­های درمانی خاص جهت تعدیل شیوه­های دفاعی شود.   کلیدواژه: سرسختی روان­شناختی، مکانیسم دفاعی، همودیالیز